zum Inhalt
mehr
Schnellsuche:
OK
Ergebnisliste
Titel
Inhalt
Übersicht
Seite
Anthologiæ Sacræ Libri Qvatvor, Quorum Primus & Secundus, à Iacobo Billio, doctissimo viro, ex probatis vtriusque linguæ Theologis collecti, atque Octastichis [...]. [Lugduni] : Chouet, 1591
Inhalt
Vorderdeckel
Titelblatt
Typographus. Christiano lectori. Salutem.
Iacobus Billius.
N. Gulonii Professoris Regii Ad pueros exhortatio.
1
Anthologiae Sacrae, octastichis versibus comprehensae, Liber Primus.
1
I. Haec ego, dum curas, animi dum tædia fallo, ...
1
II. Fugiendam esse mundi gloriam.
4
III. Rebus caducis fidendum non esse.
6
IIII. Carnale gaudium nihil esse prae spiritali.
9
V. Mentis oculos in Deo semper fixos esse debere.
10
VI. Stultum esse, qui in mundi prosperitate fiduciam collocat.
11
VII. Nullo nomine adeo dolendum esse ut ob peccata.
12
VIII. In coelo thesaurizandum, non in terra.
13
IX. Spiritalis querela.
14
X. Colendam esse vitae asperitatem.
16
XI. Quos fructus adversa valetudo pariat.
17
XII. De misero & calamitoso huius vitae statu.
18
XIII. A mundo iam caduco abducendum amorem esse.
22
XIIII. Contemptum Dei in causa esse, cur carni animus minimae imperet.
23
XV. Nulla re fluxa animum satiari posse.
25
XVI. De spirituali gaudio piorum.
29
XVII. Abiiciendum esse rerum caducarum amorem.
29
XVIII. Ei qui salutis iter tenet, mentis aciem ad res fluxas minimè flectendam esse.
32
XIX. Oratio ad Deum pro obtinenda charitate.
34
XX. Aequo animo ferendas esse afflictiones.
35
XXI. Mortis cogitatione peccata vitari.
37
XXII. Metum mortis hinc oriri, quòd vitae acerbitates horreamus.
39
XXIII. Carnis causa non esse abiiciendum animae studium.
40
XXIIII. De superbia, quae peccatorum omnium caput est.
43
XXV. Qua nota veri Dei filii agnoscantur.
45
XXVI. Soli superbiae in virtutibus locum esse.
49
XXVII. Peccatum animae mortem esse.
51
XXVIII. Adversus hypocrisin.
53
XXIX. De bello quod homini in hac vita subeundum est.
55
XXX. Adversus adulationem.
58
XXXI. Corterrae affingendum non esse.
59
XXXII. De tristitia spirituali.
62
XXXIII. Satuis esse interdum cedere, quam rixari.
66
XXXIIII. De hominis perversitate.
69
XXXV. De salutis via.
71
XXXVI. De cultu Dei.
75
XXXVII. Quam graviter in spiritualis vitae auspiciis homo oppugnetur.
82
XXXVIII. De satanae adversus hominem crudelitate.
85
XXXIX. De mutuo piorum & impiorum adversum se iudicio.
88
XL. Animi perturbationes ebrietatis speciem praebere.
94
XLI. Periculosissimam esse peccandi consuetudinem.
97
XLII. Inanem omnem laborem esse, qui non ad aeternam vitam referatur.
99
XLIII. Quam sit arduum cupiditatibus imperare.
101
XLIIII. Prius se quisque corrigat, quam corrigendos alios suscipiat.
103
XLV. Cauendum esse ne aditum ad nos Satanae praebeamus.
107
XLVI. De Christi adversus mortem victoria.
108
XLVII. Qua ratione in contemptum res mundi venire queant.
111
XLVIII. De misero atque inutili impiorum labore.
112
XLIX. De eleemofyna: & quòd impius probo viro nocere nequeat.
115
L. De hominis creatione.
116
LI. Quàm turpe sit gulae deditum esse.
119
LII. De piorum spe.
122
LIII. Quam breues sunt mundi voluptates.
124
LIIII. Res adversas prosperis optabiliores esse.
127
LV. Christum eos ut plurimum ad se admittere, quos mundus aspernatur.
128
LVI. Deum supra res omnes amandum esse.
129
LVII. Saluti, quandiu licet, operam dandam esse.
131
LVIII. Volutates huius mundi ad extremum amaras inveniri.
135
LIX. Piorum in afflictione consolatio.
136
LX. De spiritualis illuminationis gradibus.
138
LXI. Domandam ac subigendam carnem esse.
141
LXII. Quid sit homo.
145
LXIII. Non omnes divini verbi auditores utilitatem ex eo capere.
147
LXIIII. Spirituali dolori modum adhibendum esse.
151
LXV. Vivendum hic esse more peregrini, ut ex Christi morte fructum sentiamus.
153
LXVI. Quod quo rectius quispiam vivit, eò se omni bono indigniorem esse censeat.
158
LXVII. In nimium divitiarum amorem.
162
LXVIII. Virtutem amanti difficilem non esse.
164
LXIX. De bonis, quae piis hominibus in futura vita reconduntur.
166
LXX. Piorum in calamitatibus consolatio.
167
LXXI. In rebus caducis consolationem minimè quaerendam esse.
170
LXXII. De pugna ea, quae est inter spiritum & carnem.
172
LXXIII. Calamitates nobis à Deo utilitatis nostrae causa immitti.
175
LXXIIII. De mundanorum gaudio.
177
LXXV. Socordia nostra fieri, ut in grauia peccata prolabamur.
179
LXXVI. Mundi desideria amputanda esse, ut ad Deum mens nostra efferatur.
182
LXXVII. Charitatis perfectionem in hoc sitam esse, ut iudicii diem disederemus.
184
LXXVIII. Fieri non posse, ut quisquam sumul & Deo, & diabolo serviat.
186
LXXIX. Perpetuam impiorum in hac vita prosperitatem reprobationis argumentum esse.
188
LXXX. Piorum spem plus eis laetitiae afferre, quam impii in omni vita sentiant.
189
LXXXI. Mundi voluptates dolore concludi.
190
LXXXII. Diaboli potestatem à Christo fractam esse.
192
LXXXIII. Filiali timore Deo serviendum esse.
195
LXXXIIII. Exigendam esse vitam nostram ad Dei legem, non ad aliorum normam.
200
LXXXV. Flagitiosam vitam plus molestiae quam voluptatis habere.
204
LXXXVI. In quo vera scientia sita sit.
207
LXXXVII. Nullum nisi post discessum è vita verum gaudium esse.
208
LXXXVIII. Verum divitiarum fructum in misericordia erga pauperes situm esse.
210
LXXXIX. Piae vitæ ignauis duntaxat asperum esse.
211
XC. De Christianae vitae excellentia.
214
XCI. Curandum esse vt preces nostrae ab animo puro proficiscantur.
215
XCII. Cur Deus pauperes in mundo esse velit.
219
XCIII. In quibus rebus Christianae vitae perfectio consistat.
228
XCIIII. De impiorum in damnis, tam spiritualibus, quam temporalibus, stultitia.
229
XCVI. De Dei ac mundi pollicitationibus.
231
XCVI. De pestifera impiorum salutis negotio socordia.
233
XCVII. Salutis studio, dum licet, inuigilandum esse.
234
XCVIII. Quòd quò magis quispiam spiritualiter proficit, eò minus inanis ficuciae concipit.
235
XCIX. Periculosam in salutis negotio dilationem esse.
241
C. De Dei iudicio, ac misericordia.
244
CI. Magno piorum bono calamitates ipsis à Deo immitti.
245
CII. Eum, qui alteri nocere cupit, sibi ipsi priùs nocere.
249
CIII. De vatiis afflictionum effectibus.
251
CIIII. De vi humilitatis.
254
CV. Bonorum huiusce vitae solicitudinem impedimento nobis esse, quominus ad coelum tendamus.
255
CVI. Adversus pseudopoliticos.
258
CVII. Dei gratiam, nisi pulsis vitiis, excipi non posse.
261
CVIII. Vitam sanctam plus terroris habere, quam verae asperitatis.
263
Anthologiae Sacrae, octastichis versibus comprehensæ, Liber Secundus.
263
I. Quàm vana sit omnis impii prosperitas.
267
II. Non murmurandum esse, cùm preces nostrae non statim exaudiuntur.
269
III. Iustitiam verum animae cibum esse.
271
IIII. De hominum in amplectenda virtute pigritia.
273
V. Quàm turpis sit in muliere impudentia.
275
VI. Qualis sit vera & seria poenitentia.
278
VII. Non tantûm id spectadum quid pii patiantur, sed etiam quae praemia expectent.
281
VIII. Corporis epulas his fastidio esse, qui spiritales degustarunt: & ad mensam Dei memoriam adhibendam esse.
284
IX. Adversus eos qui praematurè ad docendum accedunt.
285
X. Adversus humanam superbiam.
287
XI. Pios, on spiritualem suauitatem interdum amissam, animis frangi minimè debere.
290
XII. Apud prophanos Authores de charitate & humilitate nil reperiri.
293
XIII. Quae Christi causa relinquuntur, eadem postea in ipso auctiora reperiri.
295
XIIII. Superbiam atque inanem gloriam à probis operibus abesse debere.
298
XV. Coercendam esse carnis lasciviam, utpotè menti pestiferam.
300
XVI. Adversus hypocritas.
302
XVII. Libidinem longè certiùs fuga quàm dimicatione vinci posse.
304
XVIII. Piorum & impiorum discrimen.
305
XIX. De industria peccare, longè gravius esse, quàm animi infirmitate ac diaboli instinctu.
308
XX. In eos qui ad summum virtutis gradum pervenire se posse desperant.
310
XXI. Et prosperitates & calamitates praesentes pro insomniis habendas esse.
315
XXII. Ridiculum esse, id quod ante necessitatem scimus, in necessitate oblivisci.
318
XXIII. Diabolum callidè nobis fluxa bona offere, ut nos in servitutem coniiciat.
320
XXIIII. De gradibus peccati: & quanta malae consuetudinis vis sit.
324
XXV. Divinos fauores imminentium saepè grauissimarum tentationum indices esse.
327
XXVI. Piorum & impiorum discrimen ante resurrectionem certò agnosci vix posse.
329
XXVII. Cur hic iusti affligantur, ac contrà impii floreant.
332
XXVIII. Impios antequàm pœnas luant, nullis minis fidem adhibere.
334
XXIX. Pacem hic certam expectandam non esse.
336
XXX. Mortem omnes mundi vanitates condemnare.
338
XXXI. In eos qui Deum ignauè ac defunctoriè duntaxat colunt.
341
XXXII. Dignitatum insignia in indignis hominibus obsolescere.
344
XXXIII. Quanto honore Deus hominem affecerit.
347
XXXIIII. De horrenda hominum in divinis promissis diffidentia.
350
XXXV. De hominum stupiditate, miseriam suam non agnoscentium.
353
XXXVI. Quam periculoso statu sint, qui nullum virtutis ac vitii delectum habent.
355
XXXVII. Vitam humanam mari similem esse.
356
XXXVIII. In loquaces.
358
XXXIX. In eos qui mercenario animo Deum colunt.
361
XL. Quanta ab iis carnis mortificatio requiratur, qui Dei cultui totos se consecrarunt.
364
XLI. Homines de futuro nihil cogitantes, Idola potiùs quàm homines esse.
366
XLII. Sensiles voluptates prae iis quae animo percipiuntur, nullus momenti esse.
368
XLIII. De animi lenitate.
370
XLIIII. De afflictionum voluntariarum utilitate.
373
XLV. Ut preces nostrae Deo gratae sint, carnis mortificationem adiungendam esse.
375
XLVI. De charitate.
377
XLVII. Verum Christianum adversas potiùs quàm prosperas res expetere.
381
XLVIII. Quae Diabolo adversum nos odii causa sit.
383
XLIX. Pios viros vitae huius longiquitatem molestè ferre.
385
L. Irato Deo nulla ex parte auxilium expectandum esse.
387
LI. Frustra nos ab alliis vitiis abhorere, si uno eiusmodi laboremus, quod nos in aeternum exitium coniiciat.
389
LII. Nullum tam leue praeceptum esse, quod ignauo ac non amanti asperum non sit.
391
LIII. Sterilitatem ex usuris plerumque & crudelitate in pauperes nasci.
393
LIIII. In morbis consolationem ab animo petendam esse.
396
LV. In eos qui longae vitae spe ad peccandum adducuntur.
399
LVI. Impium, cùm à Deo punitur, poenam tantùm, non autem pecatum suum flere.
401
LVII. De impiorum caecitate in agnoscendis peccatis.
404
LVIII. De duplici iugo.
407
LIX. De iis, qui cùm in rebus terrenis mirè oculati sint, in salutis negotio caecutiunt.
409
LX. In eos, qui cum animo à Deo alieni sint, de rebus tamen divinis verba facere non dubitant.
411
LXI. Ad eos qui asperiorem vivendi rationem ferre nequeunt.
414
LXII. In pauperum contemptores.
417
LXIII. Mundum suos amare, pios autem odio habere.
420
LXIIII. Probos viros ab improbis laedi non posse.
423
LXV. Diabolum statim ut virtus aliqua in nobis oritur, eam extinguere conari.
426
LXVI. De vanis amatorum mundi studiis.
428
LXVII. De eleemosynae studio.
430
LXVIII. Dolorem mundi voluptates sequi.
432
LXIX. Ei nihil eripi posse, qui nihil praeposterè amat.
435
LXX. Ut Christo fruamur alia omnia contemnenda esse.
437
LXXI. Adversus inuidiam.
439
LXXII. Salutem velle, magnam salutis partem esse.
442
LXXIII. Peccatis remedia potiùs, quàm solatia quaeri oportere.
445
LXXIIII. Media via inter pr[ae]posteram spem & desperationem incedendum esse.
447
LXXV. Peccati remedium dolorem esse, ac peccati confessionem.
450
LXXVI. Peccato indormiendu[m] non esse.
453
LXXVII. Ei qui se à terenarum rerum cupiditate abduxerit, diabolum nocere non posse.
456
LXXVIII. Eum, qui vitium à se propulsare cupit, omnes peccati occasiones summo studio vitare debere.
459
LXXIX. Quàm miserè nos hostis noster decipiat, dum per res fluxas à sempiternis auertit.
461
LXXX. Priùs quenque se docere debere, quàm doctoris munus profiteri.
464
LXXXI. De peccatorum venia desperandum non esse.
467
LXXXII. Divinas minas impiis contemptui esse.
469
LXXXIII. In externarum literarum studio consenescendum non esse.
471
LXXXIIII. Iu pietatis magistros, parum piè viuentes.
474
LXXXV. Quibus signis spes salutis colligi possit.
476
LXXXVI. Quòd quò quisque altiùs ad rerum divinarum cognitionem assurgit, hoc magis agnoscit quantum â perfectione absit.
478
LXXXVII. Deum nobis id esse, quod rebus omnibus charius habemus.
480
LXXXVIII. Ei qui spiritualium consolationum cupiditate tenetur, abiiciendas priùs esse corporeas consolationes.
482
LXXXIX. Quid de iis sentiendum sit, qui grauissima animi vulnera non sentiunt.
484
XC. Charitatem certifissmam notam esse, qua veri Christiani à fictis internoscuntur.
486
XCI. Peccatum nunc ab intellectu ad mores defluere, nunc à moribus ad intellectum ascédere.
488
XCII. De fallacia vitæ praesentis.
491
XCIII. Vera sapientis, atque item mali viri definitio.
494
XCIIII. De carnis mortificatione.
497
XCV. In eos qui animae studium negligunt.
499
XCVI. Periculoso statu salutem eius esse, quem peccasse delectat.
502
XCVII. Maxime laudis esse, acceptas iniurias laeto animo ferre.
505
XCVIII. Veniam aliis dandam esse, ut eam à Deo impetremus.
507
XCIX. Ecclesiam nullis hostium machinis everti posse.
510
C. Quid de iis sentiendum sit, qui impiè ac sceleratè viuunt.
513
Oratio ad Deum.
515
Huius Secundi. Antologiae Sacrae Libri Octasticha quaedam, ab ipso Autore D. Billio an Graecum sermonem conversa.
521
Anthologiae Sacrae Liber Tertius, In quo continentur Prosperi Aquitanici, Episcopi Regio Lepidi, Sacra Epigrammata super D. Aurelii Augustini sententias.
521
Praefatio.
522
I. Divina Innocentia, Augustinus.
522
II. Vitia Hominum non amanda.
523
III. Patentia Divina.
524
IIII. Bonitas Divina.
524
V. Orationis Et Vitae convenientia.
525
VI. Doctrina Salutis pertinet ad omnes.
526
VII. Deum Inquirere.
527
VIII. Fastidium Spirituale.
527
IX. Pauci Deum sequuntur.
528
X. Ultio Divina.
528
XI. Intellectus Bonus.
529
XII. Animae Requies.
530
XIII. Verum Votum seu oblatio.
531
XIIII. Iusticiae Praemia diversa.
531
XV. Patria Nostra non est in mundo.
532
XVI. Cupidates Carnis domandæ.
533
XVII. Via Ad Veram vitam.
534
XVIII. Cultus Dei.
534
XIX. Suspicio Vitanda, ex qua corruptum iudicium.
535
XX. Quidquid Boni Agimus, per Deum agimus.
536
XXI. Piorum Persecutio.
536
XXII. Scientia Nihil Est sine actione.
537
XXIII. Studium Religionis.
538
XXIIII. Nullius Hominis doctrina perfecta.
538
XXV. Pacis Studium.
539
XXVI. Dei Cura De Nobis.
540
XXVII. Beari, Operis Non est propii.
541
XXVIII. Pietas Periculosa sed felix.
541
XXIX. Deus Fidelium custos.
542
XXX. Observantia magistratus.
543
XXXI. Aequanimitas.
543
XXXII. Gubernatio Ecclesiae.
544
XXXIII. Gaudia Aeterna.
545
XXXIIII. Legis Perfectio charitas est.
546
XXXV. Mandata Dei.
546
XXXVI. Apud Deum nihil novum.
547
XXXVII. Dei Providentia.
548
XXXVIII. Peccantium infelicitas.
548
XXXIX. Legis Violentia.
549
XL. Lex Quasi Dux Est ad gratiam.
550
XLI. Dei Promissiones.
551
XLII. Peccata Venialia, & opera bona.
552
XLIII. Dei Iudicium.
552
XLIIII. Superbia Ubique noxia.
553
XLV. Usu Res Bonae aut malae siunt.
554
XLVI. Mala Mors Quae Sit.
554
XLVII. Sancitas.
555
XLVIII. Vera Animi magnitudo.
556
XLIX. Nemo Bonus serùus est.
557
L. Deo Damus Quae ipsius sunt.
557
LI. In Deitate Trinitas.
558
LII. Nostra Dignitas à Deo est.
558
LIII. Opera Dei Sunt extra tempus.
559
LIIII. Dei Voluntas.
560
LV. Deus Investigabilis.
561
LVI. Hominis Lapsus & restitutio.
562
LVII. Voluntas Recta.
562
LVIII. Homo Sine Deo esse non potest.
563
LIX. Odium Vitiorum non hominum.
564
LX. Sacrae Scripturae obscuritas.
565
LXI. Sudor Christi sanguineus.
565
LXII. Sacramentum pietatis.
566
LXIII. Deus In Factis omnibus laudandus.
567
LXIIII. Conversio Non differenda.
567
LXV. Timor Dei.
568
LXVI. Duplex Virginitas.
569
LXVII. Superflua Danda pauperibus.
569
LXVIII. Divitiae Verae quæ sint.
570
LXIX. Peccatores Non latent.
571
LXX. Verum Hominis gaudium.
572
LXXI. Vita Impiorum peccatum est.
573
LXXII. Sabbati Celebratio.
573
LXXIII. Vera Libertas.
574
LXXIIII. In Deo Gloriandum.
574
LXXXV. Adulatio.
575
LXXVI. Martyrium Et Baptismus.
576
LXXVII. Iustitia Hominis imperfecta.
577
LXXVIII. Spes De Malis habenda.
577
LXXIX. In Laetis Paranda remedia adversorum.
578
LXXX. Bonorum Aeternorum volens amissio.
579
LXXXI. A Deo Quid Sit petendum.
580
LXXXII. Mala Non Poscenda.
580
LXXXIII. Dei Iudicium.
581
LXXXIIII. Ira Vitanda.
582
LXXXV. Exploratio suiipsius.
583
LXXXVI. Rebus Fragilibus nimiùm non studendum.
583
LXXXVII. Christus Deus Verus & homo perfectus.
584
LXXXVIII. Vita Christianis sit pia & honesta.
585
LXXXIX. In Solo Deo Quies & tranquillitas.
585
XC. Perpetuum Certamen Pii secum ipsi habent.
586
XCI. Caducis Et Corporeis non adhaerendum.
587
XCII. Deus Immensus & infinitus.
588
XCIII. Vita Paucorum indiga.
588
XCIIII. Rebus Studendum coelestibus.
588
XCV. Deus Trinus & unus.
589
XCVI. In Deo Trinitas & unitas
589
XCVII.
590
XCVIII.
592
XCIX. Paulini Episcopi ad Deum Omnipetentem.
594
C. Paulinus Ausonio. studiis sacris prophana post habe[n]da.
598
Anthologae Sacrae Liber Quartus.
598
Hymnos sacros xxiiij.complectens.
598
I. Mane, quum expergiscimur.
599
II. Hora Sexta matutina, seu ad Primam.
600
III. Hora nona, seu ad Tertiam.
600
IIII. Hora duodecima, seu ad Sextam.
601
V. Hora tertia pomeridiana, seu ad Nonam.
601
VI. Hora sexta Vespertina, seu ad Completorium.
602
VII. Noctu, quando accenduntur lumina. Ex prudentio.
603
Hymni septem de tempore, in quibus per totam Hebdomadam singula opera creationis illius diei commemorantur.
603
I. Die Dominica, De opere I.diei.
604
II. Feria Secunda, de opere 2.diei.
605
III. Feria Tertia, de opere 3.diei.
606
IIII. Quarta Feria, de opere 4.diei.
606
V. Feria Quinta, de opere 5.diei.
607
VI. Feria Sexta, de opere 6.diei.
608
Hymnus Sabbato canendus, cuius meditatione moneamur de Sabbato creationis, redemptionis, legali & vitæ æternæ.
609
Hymni decem, de salutis nostrae mysteriis.
609
I. Ad sanctam Trinitatem.
610
II. Christi Nativitas.
611
III. Circuncisio.
612
IIII. Adoratio Magorum.
612
V. Transfiguratio.
613
VI. Ingressus In urbem.
614
VII. Passio.
615
VIII. Resurrectio.
615
IX. Ascensio.
616
X. Spiritus S. Missio.
617
Appendix, Ad Librum Quartum Anthologiae Sacrae, Hymnos XIII. continens à G. Fabricio scriptos.
617
I. Heroum Vita.
618
II. Patriarcharum fides.
620
III. Patrum Gloria.
621
IIII. Ducum Populi magnanimitas.
623
V. Iudicum Virtus.
624
VI. Regum Felicitas.
625
VII. Prophetæ Gubernatores.
627
VIII. Prophetæ Doctores.
629
IX. Prophetæ Martyres.
630
X. Pii Gentium Reges.
632
XI. Prophetæ Gentium Doctores.
633
XII. Apostoli Martyres.
636
XIII. Evangelistæ.
638
Ne sequentes pagellae vacarent ex libro sacrorum Carminum M. A. Flaminii quæ sequuntur subiungere visum est.
638
I. Praedicat beneficia à Christo in se & caeteros mortales collata.
639
II. Quid seruandu[m] sit amatoribus Christi.
640
III. Exprimit ardorem maoris sui erga Christum.
Index. Rerum Et Verborum, quae hac elegante ac per utili continentur Anthologia. Numerus pagellam continet.
Similitudines scitè & eleganter accommodatae. Numerus pagellam indicat.
Eintrag
Rückdeckel