Morin, Jean: ... Exercitationes Biblicæ : De Hebræi Græciqve Textvs sinceritate, germana LXXII. Interpretum translatione dignoscenda, illius cum Vulgata conciliatione, et iuxta Iudæos diuina integritate; [...] : Ps. 1 / Auctore Ioanne Morino, Blesensi, Congregationis Oratorij Iesv Christi Presbytero. Lutetiae Parisiorum. Lutetiae Parisiorum : Vitray, 1633
Inhalt
PDF Morin, Jean ; Barberini, Francesco ; Chastellain, ... ; Pereyret, ... ; Chapelas, ... ; Vitré, Antoine:
Vorderdeckel
Titelblatt
Widmung
Ad Lectorem Praefatio.
Index Exercitationum & capitum quae in hac operis priori parte continentur.
1 Liber Primus Exercitationum Ecclesiasticarum In Hebraei, Graecique textus N. T. sinceritatem, natiuam LXX. Interpretum translationem, illius cum vulgata conciliationem, portentosam ludaeorum in Gentili historia ignorantiam, nuperam Masoretharum nouitatem, emendationum, [et]c. ante cos, ab iis, & post eos in Hebraeo textu factarum recensionem, explicationem, & contradictionem.
1 Exercitatio I. Im Catholicorum, antiquorum [et] neotericorum, necnon Haereticorum de codicum Hebraicorum sinceritate sententiam.
1 Caput Primum. Auctoris scopus, [et] scribendi occasio enarrantur, universumque opus delineatur.
13 Caput II. Judaeos in odinum Christianorum codices suos deprauasse Doctorum Catholicorum maximam partem asserere.
30 Caput III. Antiquos Patres sententiam istam ut in Ecclesia tunc vulgatam, [et] admodum receptam, amplexos esse, [et] docuisse.
37 Caput IIII. Doctores Catholicos multos hanc sententiam improbasse, [et] confutasse, differentiamque codicum Hebraeorum vel à seinuicem, vel à Latinis imputasse fortuitis casibus, non malignae voluntati.
46 Caput V. Posteriorem hanc sententiam S. Augustinum amplexum esse, tandemque etiam S. Hieronymum.
49 Caput VI. Iudaeos facili negotio ad annum Christi millesimum universos codices suos deprauare potuisse ipsis testibus demonstratur.
59 Caput VII. Plurimos huius temporis Haereticos manifesta rei evidentia convictos, sententiam de deprauatis Iudaeorum codicibus amplecti [et] propugnare.
65 Exercitatio II. In Catholicorum antiquorum, & neotericorum, necnon Haereticorum, de Graecorum novi Testamenti codicum integritate sententiam.
65 Caput Primum. Antiquos Patres Graecos [et] Latinos textum Graecum variarum mendarum paßim accusasse, [et] ab Haereticis deprauatum asseruisse, plerasque deprauationes illas in textu Graeco nunc deprehendi, nusquam in Latino.
78 Caput II. Haereticos manifesta rei evidentia convictos idem fateri, atque ipsosmet varitates innumeras, variorumque generum in Graecis codicibus recensere, adeo ut unius [et] plurium versuum modo lituras, modo superadditiones in iis adnotent.
90 Caput III. Trecentis fere in locis ex Evangeliorium [et] Actuum Apostolorum codice Graeco admirandæ vetustatis vulgata Ecclesiae versio confirmatur.
107 Caput IIII. In locis centum quadraginta, [et] aliquot ex codice Graeco Epistolarum S. Pauli vetustißimo, vulgata Ecclesiae versio confirmatur. Innumeraque loca referuntur, quae Haeretici, contra omnium Manuscriptorum fidem, se Graecè edere, [et] Latinè vertere fatentur.
121 Exercitatio III. In sancti Hieronymi sententiam de codicum Hebraicorum, & 70. Interpretum integritate.
121 Caput Primum. Multis testimoiis demonstratur mendas [et) errores plurimos in codices Hebraeos Scribarum incuria, [et] transmigrationum calamitate illapsos esse, S. Hieronymum nunquam dubitasse, sed hoc ut evidens sermoni semper substrauisse.
129 Caput II. S. Hieronymum, antequam Rabbinis praeceptoribus usus fuisset, 70. Interpretum translationem, ut divinam, perpetuò laudasse, Iudaeos verò malignae codicum suorum deprauationis saepius accusasse.
139 Caput III. An ipso S. Hieronymo teste verum sit quod saepe affirmat, Apostolos testimonia è 70. Interpretibus nunquam usurpare, nisi cum Hebraico textu conueniant.
145 Caput IV. An S. Hieronymi pronuntiatum sit verum, Epistolae ad Hebraeos contradictum fuisse, quod testimonys utatur, quae in Hebraeis voluminibus non habentur.
148 Caput V. Examen quinque testimoniorum, quae S. Hieronymus, ut elevet, 70. Interpretum translationem saepe repetit in novo Testamento de veteri citari, [et] in Hebraeis codicibus tantum reperiri.
156 Exercitatio IIII. De Asteriscis & Obeliscis Origenianis, eorumque causis.
156 Caput Primum. Causas quae Origenem moverunt, ut sacris codicibus Asteriscos, [et] obeliscos infigeret, alias omnio fuisse ab emendatione 70. Interpretum.
162 Caput II. Idem in hac causa cum Origene, [et] SS. Patribus sensisse [et] scripsisse S. Hieronymum certißimis argumentis demonstratur, licet contrariam sententiam diserte saepius videatur amplexus.
167 Caput III. Quae durius adversus Ecclesiasticam translationem pronuntiavit S. Hieronymus, excusavit [et] emolliit senex, nihilque à se dictum voluit, quod ipsam vel tantillum laederet.
174 Exercitatio V.
181 Exercitatio VI. In rationem conciliandi, & ad autoritatem canonicam reuocandi quodlibet discrimen antiquae septuaginta Interpretum translationis cum vulgata S. Hieronymi versione.
181 Caput Primum. Explicantur quatuor rationes quibus SS. Patres usi sunt, ut utrumque textum conciliarent.
192 Caput II. Quinta ratio ab admiranda dictionum Hebraicarum potestate, [et] divina quadam [et] admodum multiplici homonymia ex scribendi modo nata explicatur, variisque exemplis è S. Hieronymo petitis illustratur.
205 Caput III. Conciliationis sexta ratio exemplis illustratur, [et] Rabbinorum testimoniis confirmatur: Rabbinica quoque linguae Hebraicae ignorantia, [et] istius ignoantiae rationes enarrantur.
214 Caput IV. Rabbinorum testimonia quibus linguae Hebraica, [et] Chaldaicae ignorantiam profitentur, huiusque ignorantiae rationes [et] exempla ab iisdem allata.
226 Caput V. Eandem linguae Hebraicae ignorantiam Talmudistae profitentur, [et] duodecim exemplis memorabilibus docent quàm ridicule illam discant. Exempla ista examinanur, atque ubi à vulgata, [et] Septuaginta versione differre contingit, manifestißimis Rabbinorum testimoniis confutantur.
235 Caput VI. Dictionum quinque generum varia translatio quae errorem evidentem in alterutram Ecclesiae versionem inducere videtur, generali solutione conciliatur.
240 Caput VII. Dictionum eiusmodi interpretationem solis conjecturis venantur Iudaei: fatenturque Rabbini neoterici, Talmudista, [et] Karaitae sese ignorare quid reuera significent, nullamque illis superesse Majorum Traditionem, qua in illorum cognitionem perueniant.
249 Caput VIII. Utramque Ecclesiae versionem in unaquaque specie interpretationis, licet omnes à seinuicem differant, natiuae dictionum Hebraicarum significationi satisfecisse ipsis Rabbinis testibus sigillatim demonstratur.
264 Caput IX. Addita vel omissa ex usu Ecclesiae in alterutra translatione 70. Interp. aut S. Hieronymi licet ad praecedentes causas non pertineant, neutrius canonicae autoritati praejudicare.
271 Caput X. Historiarum vel sermonum transpositiones in translationibus Ecclesiasticis sibiinuicem comparatis deprehensas, neutrius autoritatem canonicam laedere.
277 Caput XI. Praeter rationes explicatas, ad mendas in Hebraeum textum illapsas saepe confugiendum esse, hocque innumeris in locis praestitisse S. Hieronymum.
295 Caput XII. Translationum Ecclesiae diversitates ex textus Hebraei variis lectionibus ortas, earundem translationum canonicam autoritatem nullomodo conuellere.
305 Caput XIII. An [et] quatentus versionis authenticae loci quidam ab originario textu insigniter mutati, esse [et] dici poßint authentici.
311 Caput XIIII. Textum utrumque [et] integrum, [et] mutilum ea mutilatione, quae validum fidei propugnandae argumentum eripit, Ecclesiam nonnullis in locis approbare, [et] authenticum declarare, variis Exemplis demonstratur.
317 Exercitatio VII. In Chronologicam iuxta 70. Interpretum numeros subductionem.
317 Caput Primum. Chronologiam iuxta 70. Interpretum numeros subductam, antiques Hebraeorum codicibus, [et] perpetuae Ecclesiae Catholicae traditioni videri conformem.
328 Caput II. Idem ex Graecis historicis, qui Christum aliquot saeculis praecesserunt, [et] rationibus ab historia petitis suadetur.
337 Caput III. Errorem in annis Mathusalem post Origenis tempora Graecos 70. Interpretum codices inuasisse, nec omnes demonstratur: Et quod ex eo errore colligitur, antiquis Judaeorum traditionibus planè conuenire.
344 Caput IIII. Utriusque Chronologicae subductionis conciliatio.
352 Exercitatio VIII. In Iudaeorum de divina 70. Interpretum translatione sententiam.
352 Caput Primum. Judaeos omnes neotericos, Talmudicos, [et] Talmudicis antiquiores 70. Interpretum translationem divinam, [et] cum miraculo factam semper credidisse, [et] praedicasse.
360 Caput II. Septuaginta Interpretes universos libros sacros transtulisse Iudaeos plerosque antiquos, [et] recentiores affirmare, [et] demonstrare; nonnullosid coniicere, neminem negare.
368 Caput III. An cumpraecedentibus stare poßit, quod Iudaei plerique recentiores, [et] antiqui scribunt, propter legis translationem ieiunium celebrari, tenebrasque tribus diebus esse factas.
372 Caput IIII. Novae R. Azariae sententiae, qua 70. Interpretum translationem ex Chaldaicis, [et] vulgaribus codicibus, qui plebis incuria deprauati erant, factam esse contendit, ut discriminis ab Hebraeo causam reddat, argumenta confutantur.
381 Caput V. 70. Interpretum translationem ex purißimis Hebraeorum fontibus expressam esse variis rationibus, [et] manifestis Judaeorum qui Graecè scripserunt, [et] qui Hebraicè testimoniis demonstratur.
387 Exercitatio IX. De Romanae 70. Interpretum, Graecae, Latinaeque editionis integritate, & praestania.
387 Caput Primum. De neotericis 70. Interpretum editionibus, [et] laboribus in Romana emendatè edenda, [et] cum antiquis codicibus, Patrumque scriptis comparanda, susceptis.
398 Caput II. Explicantur tria argumenta quibus certißime iudicatur, quaenam variarum editionum Graecarum sit sincerior, [et] antiquam atque Apostolicam 70. Interpretum editionem fideliùs [et] expreßiùs exhibeat.
409 Caput III. Romanam 70. Interpretum editionem ad genuinum eorum textum ita exactam esse, ut pauculis in locis quibus Patrum aut codicum correctorum unus aut alter ab ea forte discedit, illam fere semper confirment alii Patres, [et] antiquissimi codices.
416 Caput IV. Quartum argumentum quo Ronanae editionis bonitas tum ex continuis apud antiquos textibus, tum ex Epistola Graeca S. Clementis illustratur.
423 Caput V. Romanæ editionis cum antiquißimo Hexaplorum [...], [et] cum variis Eusebianorum codicum Lectionibus comparatio, atque hinc, iuncto Patrum contextu, sinceritatis demonstratio.
431 Caput VI. Eiusdem editionis ex codice libri Josuae manuscripto, de Hexaplis Origenis ab ipsißimo Eusebio recensitis Syrè converso, sinceritas demonstratur.
443 Index Capitum Quae Posteriore Exercitationum Biblicarum Parte continentur.
453 Index Autorum Qui Sparsim In Hac operis priori parte citantur, interdum explicantur, examinantur, emendantur.
Approatio.
Extraict Du Privilege Du Roy.
Emendantur fere errata omnia, pessuntque uno aut altero excepto, à lectore quolibet mediocriter perito ob sui leuitatem facillimè interlegendum emendari.
Rückdeckel