Anthologiæ Sacræ Libri Qvatvor, Quorum Primus & Secundus, à Iacobo Billio, doctissimo viro, ex probatis vtriusque linguæ Theologis collecti, atque Octastichis [...]. [Lugduni] : Chouet, 1591
Inhalt
Vorderdeckel
Titelblatt
Typographus. Christiano lectori. Salutem.
Iacobus Billius.
N. Gulonii Professoris Regii Ad pueros exhortatio.
1 Anthologiae Sacrae, octastichis versibus comprehensae, Liber Primus.
1 I. Haec ego, dum curas, animi dum tædia fallo, ...
1 II. Fugiendam esse mundi gloriam.
4 III. Rebus caducis fidendum non esse.
6 IIII. Carnale gaudium nihil esse prae spiritali.
9 V. Mentis oculos in Deo semper fixos esse debere.
10 VI. Stultum esse, qui in mundi prosperitate fiduciam collocat.
11 VII. Nullo nomine adeo dolendum esse ut ob peccata.
12 VIII. In coelo thesaurizandum, non in terra.
13 IX. Spiritalis querela.
14 X. Colendam esse vitae asperitatem.
16 XI. Quos fructus adversa valetudo pariat.
17 XII. De misero & calamitoso huius vitae statu.
18 XIII. A mundo iam caduco abducendum amorem esse.
22 XIIII. Contemptum Dei in causa esse, cur carni animus minimae imperet.
23 XV. Nulla re fluxa animum satiari posse.
25 XVI. De spirituali gaudio piorum.
29 XVII. Abiiciendum esse rerum caducarum amorem.
29 XVIII. Ei qui salutis iter tenet, mentis aciem ad res fluxas minimè flectendam esse.
32 XIX. Oratio ad Deum pro obtinenda charitate.
34 XX. Aequo animo ferendas esse afflictiones.
35 XXI. Mortis cogitatione peccata vitari.
37 XXII. Metum mortis hinc oriri, quòd vitae acerbitates horreamus.
39 XXIII. Carnis causa non esse abiiciendum animae studium.
40 XXIIII. De superbia, quae peccatorum omnium caput est.
43 XXV. Qua nota veri Dei filii agnoscantur.
45 XXVI. Soli superbiae in virtutibus locum esse.
49 XXVII. Peccatum animae mortem esse.
51 XXVIII. Adversus hypocrisin.
53 XXIX. De bello quod homini in hac vita subeundum est.
55 XXX. Adversus adulationem.
58 XXXI. Corterrae affingendum non esse.
59 XXXII. De tristitia spirituali.
62 XXXIII. Satuis esse interdum cedere, quam rixari.
66 XXXIIII. De hominis perversitate.
69 XXXV. De salutis via.
71 XXXVI. De cultu Dei.
75 XXXVII. Quam graviter in spiritualis vitae auspiciis homo oppugnetur.
82 XXXVIII. De satanae adversus hominem crudelitate.
85 XXXIX. De mutuo piorum & impiorum adversum se iudicio.
88 XL. Animi perturbationes ebrietatis speciem praebere.
94 XLI. Periculosissimam esse peccandi consuetudinem.
97 XLII. Inanem omnem laborem esse, qui non ad aeternam vitam referatur.
99 XLIII. Quam sit arduum cupiditatibus imperare.
101 XLIIII. Prius se quisque corrigat, quam corrigendos alios suscipiat.
103 XLV. Cauendum esse ne aditum ad nos Satanae praebeamus.
107 XLVI. De Christi adversus mortem victoria.
108 XLVII. Qua ratione in contemptum res mundi venire queant.
111 XLVIII. De misero atque inutili impiorum labore.
112 XLIX. De eleemofyna: & quòd impius probo viro nocere nequeat.
115 L. De hominis creatione.
116 LI. Quàm turpe sit gulae deditum esse.
119 LII. De piorum spe.
122 LIII. Quam breues sunt mundi voluptates.
124 LIIII. Res adversas prosperis optabiliores esse.
127 LV. Christum eos ut plurimum ad se admittere, quos mundus aspernatur.
128 LVI. Deum supra res omnes amandum esse.
129 LVII. Saluti, quandiu licet, operam dandam esse.
131 LVIII. Volutates huius mundi ad extremum amaras inveniri.
135 LIX. Piorum in afflictione consolatio.
136 LX. De spiritualis illuminationis gradibus.
138 LXI. Domandam ac subigendam carnem esse.
141 LXII. Quid sit homo.
145 LXIII. Non omnes divini verbi auditores utilitatem ex eo capere.
147 LXIIII. Spirituali dolori modum adhibendum esse.
151 LXV. Vivendum hic esse more peregrini, ut ex Christi morte fructum sentiamus.
153 LXVI. Quod quo rectius quispiam vivit, eò se omni bono indigniorem esse censeat.
158 LXVII. In nimium divitiarum amorem.
162 LXVIII. Virtutem amanti difficilem non esse.
164 LXIX. De bonis, quae piis hominibus in futura vita reconduntur.
166 LXX. Piorum in calamitatibus consolatio.
167 LXXI. In rebus caducis consolationem minimè quaerendam esse.
170 LXXII. De pugna ea, quae est inter spiritum & carnem.
172 LXXIII. Calamitates nobis à Deo utilitatis nostrae causa immitti.
175 LXXIIII. De mundanorum gaudio.
177 LXXV. Socordia nostra fieri, ut in grauia peccata prolabamur.
179 LXXVI. Mundi desideria amputanda esse, ut ad Deum mens nostra efferatur.
182 LXXVII. Charitatis perfectionem in hoc sitam esse, ut iudicii diem disederemus.
184 LXXVIII. Fieri non posse, ut quisquam sumul & Deo, & diabolo serviat.
186 LXXIX. Perpetuam impiorum in hac vita prosperitatem reprobationis argumentum esse.
188 LXXX. Piorum spem plus eis laetitiae afferre, quam impii in omni vita sentiant.
189 LXXXI. Mundi voluptates dolore concludi.
190 LXXXII. Diaboli potestatem à Christo fractam esse.
192 LXXXIII. Filiali timore Deo serviendum esse.
195 LXXXIIII. Exigendam esse vitam nostram ad Dei legem, non ad aliorum normam.
200 LXXXV. Flagitiosam vitam plus molestiae quam voluptatis habere.
204 LXXXVI. In quo vera scientia sita sit.
207 LXXXVII. Nullum nisi post discessum è vita verum gaudium esse.
208 LXXXVIII. Verum divitiarum fructum in misericordia erga pauperes situm esse.
210 LXXXIX. Piae vitæ ignauis duntaxat asperum esse.
211 XC. De Christianae vitae excellentia.
214 XCI. Curandum esse vt preces nostrae ab animo puro proficiscantur.
215 XCII. Cur Deus pauperes in mundo esse velit.
219 XCIII. In quibus rebus Christianae vitae perfectio consistat.
228 XCIIII. De impiorum in damnis, tam spiritualibus, quam temporalibus, stultitia.
229 XCVI. De Dei ac mundi pollicitationibus.
231 XCVI. De pestifera impiorum salutis negotio socordia.
233 XCVII. Salutis studio, dum licet, inuigilandum esse.
234 XCVIII. Quòd quò magis quispiam spiritualiter proficit, eò minus inanis ficuciae concipit.
235 XCIX. Periculosam in salutis negotio dilationem esse.
241 C. De Dei iudicio, ac misericordia.
244 CI. Magno piorum bono calamitates ipsis à Deo immitti.
245 CII. Eum, qui alteri nocere cupit, sibi ipsi priùs nocere.
249 CIII. De vatiis afflictionum effectibus.
251 CIIII. De vi humilitatis.
254 CV. Bonorum huiusce vitae solicitudinem impedimento nobis esse, quominus ad coelum tendamus.
255 CVI. Adversus pseudopoliticos.
258 CVII. Dei gratiam, nisi pulsis vitiis, excipi non posse.
261 CVIII. Vitam sanctam plus terroris habere, quam verae asperitatis.
263 Anthologiae Sacrae, octastichis versibus comprehensæ, Liber Secundus.
263 I. Quàm vana sit omnis impii prosperitas.
267 II. Non murmurandum esse, cùm preces nostrae non statim exaudiuntur.
269 III. Iustitiam verum animae cibum esse.
271 IIII. De hominum in amplectenda virtute pigritia.
273 V. Quàm turpis sit in muliere impudentia.
275 VI. Qualis sit vera & seria poenitentia.
278 VII. Non tantûm id spectadum quid pii patiantur, sed etiam quae praemia expectent.
281 VIII. Corporis epulas his fastidio esse, qui spiritales degustarunt: & ad mensam Dei memoriam adhibendam esse.
284 IX. Adversus eos qui praematurè ad docendum accedunt.
285 X. Adversus humanam superbiam.
287 XI. Pios, on spiritualem suauitatem interdum amissam, animis frangi minimè debere.
290 XII. Apud prophanos Authores de charitate & humilitate nil reperiri.
293 XIII. Quae Christi causa relinquuntur, eadem postea in ipso auctiora reperiri.
295 XIIII. Superbiam atque inanem gloriam à probis operibus abesse debere.
298 XV. Coercendam esse carnis lasciviam, utpotè menti pestiferam.
300 XVI. Adversus hypocritas.
302 XVII. Libidinem longè certiùs fuga quàm dimicatione vinci posse.
304 XVIII. Piorum & impiorum discrimen.
305 XIX. De industria peccare, longè gravius esse, quàm animi infirmitate ac diaboli instinctu.
308 XX. In eos qui ad summum virtutis gradum pervenire se posse desperant.
310 XXI. Et prosperitates & calamitates praesentes pro insomniis habendas esse.
315 XXII. Ridiculum esse, id quod ante necessitatem scimus, in necessitate oblivisci.
318 XXIII. Diabolum callidè nobis fluxa bona offere, ut nos in servitutem coniiciat.
320 XXIIII. De gradibus peccati: & quanta malae consuetudinis vis sit.
324 XXV. Divinos fauores imminentium saepè grauissimarum tentationum indices esse.
327 XXVI. Piorum & impiorum discrimen ante resurrectionem certò agnosci vix posse.
329 XXVII. Cur hic iusti affligantur, ac contrà impii floreant.
332 XXVIII. Impios antequàm pœnas luant, nullis minis fidem adhibere.
334 XXIX. Pacem hic certam expectandam non esse.
336 XXX. Mortem omnes mundi vanitates condemnare.
338 XXXI. In eos qui Deum ignauè ac defunctoriè duntaxat colunt.
341 XXXII. Dignitatum insignia in indignis hominibus obsolescere.
344 XXXIII. Quanto honore Deus hominem affecerit.
347 XXXIIII. De horrenda hominum in divinis promissis diffidentia.
350 XXXV. De hominum stupiditate, miseriam suam non agnoscentium.
353 XXXVI. Quam periculoso statu sint, qui nullum virtutis ac vitii delectum habent.
355 XXXVII. Vitam humanam mari similem esse.
356 XXXVIII. In loquaces.
358 XXXIX. In eos qui mercenario animo Deum colunt.
361 XL. Quanta ab iis carnis mortificatio requiratur, qui Dei cultui totos se consecrarunt.
364 XLI. Homines de futuro nihil cogitantes, Idola potiùs quàm homines esse.
366 XLII. Sensiles voluptates prae iis quae animo percipiuntur, nullus momenti esse.
368 XLIII. De animi lenitate.
370 XLIIII. De afflictionum voluntariarum utilitate.
373 XLV. Ut preces nostrae Deo gratae sint, carnis mortificationem adiungendam esse.
375 XLVI. De charitate.
377 XLVII. Verum Christianum adversas potiùs quàm prosperas res expetere.
381 XLVIII. Quae Diabolo adversum nos odii causa sit.
383 XLIX. Pios viros vitae huius longiquitatem molestè ferre.
385 L. Irato Deo nulla ex parte auxilium expectandum esse.
387 LI. Frustra nos ab alliis vitiis abhorere, si uno eiusmodi laboremus, quod nos in aeternum exitium coniiciat.
389 LII. Nullum tam leue praeceptum esse, quod ignauo ac non amanti asperum non sit.
391 LIII. Sterilitatem ex usuris plerumque & crudelitate in pauperes nasci.
393 LIIII. In morbis consolationem ab animo petendam esse.
396 LV. In eos qui longae vitae spe ad peccandum adducuntur.
399 LVI. Impium, cùm à Deo punitur, poenam tantùm, non autem pecatum suum flere.
401 LVII. De impiorum caecitate in agnoscendis peccatis.
404 LVIII. De duplici iugo.
407 LIX. De iis, qui cùm in rebus terrenis mirè oculati sint, in salutis negotio caecutiunt.
409 LX. In eos, qui cum animo à Deo alieni sint, de rebus tamen divinis verba facere non dubitant.
411 LXI. Ad eos qui asperiorem vivendi rationem ferre nequeunt.
414 LXII. In pauperum contemptores.
417 LXIII. Mundum suos amare, pios autem odio habere.
420 LXIIII. Probos viros ab improbis laedi non posse.
423 LXV. Diabolum statim ut virtus aliqua in nobis oritur, eam extinguere conari.
426 LXVI. De vanis amatorum mundi studiis.
428 LXVII. De eleemosynae studio.
430 LXVIII. Dolorem mundi voluptates sequi.
432 LXIX. Ei nihil eripi posse, qui nihil praeposterè amat.
435 LXX. Ut Christo fruamur alia omnia contemnenda esse.
437 LXXI. Adversus inuidiam.
439 LXXII. Salutem velle, magnam salutis partem esse.
442 LXXIII. Peccatis remedia potiùs, quàm solatia quaeri oportere.
445 LXXIIII. Media via inter pr[ae]posteram spem & desperationem incedendum esse.
447 LXXV. Peccati remedium dolorem esse, ac peccati confessionem.
450 LXXVI. Peccato indormiendu[m] non esse.
453 LXXVII. Ei qui se à terenarum rerum cupiditate abduxerit, diabolum nocere non posse.
456 LXXVIII. Eum, qui vitium à se propulsare cupit, omnes peccati occasiones summo studio vitare debere.
459 LXXIX. Quàm miserè nos hostis noster decipiat, dum per res fluxas à sempiternis auertit.
461 LXXX. Priùs quenque se docere debere, quàm doctoris munus profiteri.
464 LXXXI. De peccatorum venia desperandum non esse.
467 LXXXII. Divinas minas impiis contemptui esse.
469 LXXXIII. In externarum literarum studio consenescendum non esse.
471 LXXXIIII. Iu pietatis magistros, parum piè viuentes.
474 LXXXV. Quibus signis spes salutis colligi possit.
476 LXXXVI. Quòd quò quisque altiùs ad rerum divinarum cognitionem assurgit, hoc magis agnoscit quantum â perfectione absit.
478 LXXXVII. Deum nobis id esse, quod rebus omnibus charius habemus.
480 LXXXVIII. Ei qui spiritualium consolationum cupiditate tenetur, abiiciendas priùs esse corporeas consolationes.
482 LXXXIX. Quid de iis sentiendum sit, qui grauissima animi vulnera non sentiunt.
484 XC. Charitatem certifissmam notam esse, qua veri Christiani à fictis internoscuntur.
486 XCI. Peccatum nunc ab intellectu ad mores defluere, nunc à moribus ad intellectum ascédere.
488 XCII. De fallacia vitæ praesentis.
491 XCIII. Vera sapientis, atque item mali viri definitio.
494 XCIIII. De carnis mortificatione.
497 XCV. In eos qui animae studium negligunt.
499 XCVI. Periculoso statu salutem eius esse, quem peccasse delectat.
502 XCVII. Maxime laudis esse, acceptas iniurias laeto animo ferre.
505 XCVIII. Veniam aliis dandam esse, ut eam à Deo impetremus.
507 XCIX. Ecclesiam nullis hostium machinis everti posse.
510 C. Quid de iis sentiendum sit, qui impiè ac sceleratè viuunt.
513 Oratio ad Deum.
515 Huius Secundi. Antologiae Sacrae Libri Octasticha quaedam, ab ipso Autore D. Billio an Graecum sermonem conversa.
521 Anthologiae Sacrae Liber Tertius, In quo continentur Prosperi Aquitanici, Episcopi Regio Lepidi, Sacra Epigrammata super D. Aurelii Augustini sententias.
521 Praefatio.
522 I. Divina Innocentia, Augustinus.
522 II. Vitia Hominum non amanda.
523 III. Patentia Divina.
524 IIII. Bonitas Divina.
524 V. Orationis Et Vitae convenientia.
525 VI. Doctrina Salutis pertinet ad omnes.
526 VII. Deum Inquirere.
527 VIII. Fastidium Spirituale.
527 IX. Pauci Deum sequuntur.
528 X. Ultio Divina.
528 XI. Intellectus Bonus.
529 XII. Animae Requies.
530 XIII. Verum Votum seu oblatio.
531 XIIII. Iusticiae Praemia diversa.
531 XV. Patria Nostra non est in mundo.
532 XVI. Cupidates Carnis domandæ.
533 XVII. Via Ad Veram vitam.
534 XVIII. Cultus Dei.
534 XIX. Suspicio Vitanda, ex qua corruptum iudicium.
535 XX. Quidquid Boni Agimus, per Deum agimus.
536 XXI. Piorum Persecutio.
536 XXII. Scientia Nihil Est sine actione.
537 XXIII. Studium Religionis.
538 XXIIII. Nullius Hominis doctrina perfecta.
538 XXV. Pacis Studium.
539 XXVI. Dei Cura De Nobis.
540 XXVII. Beari, Operis Non est propii.
541 XXVIII. Pietas Periculosa sed felix.
541 XXIX. Deus Fidelium custos.
542 XXX. Observantia magistratus.
543 XXXI. Aequanimitas.
543 XXXII. Gubernatio Ecclesiae.
544 XXXIII. Gaudia Aeterna.
545 XXXIIII. Legis Perfectio charitas est.
546 XXXV. Mandata Dei.
546 XXXVI. Apud Deum nihil novum.
547 XXXVII. Dei Providentia.
548 XXXVIII. Peccantium infelicitas.
548 XXXIX. Legis Violentia.
549 XL. Lex Quasi Dux Est ad gratiam.
550 XLI. Dei Promissiones.
551 XLII. Peccata Venialia, & opera bona.
552 XLIII. Dei Iudicium.
552 XLIIII. Superbia Ubique noxia.
553 XLV. Usu Res Bonae aut malae siunt.
554 XLVI. Mala Mors Quae Sit.
554 XLVII. Sancitas.
555 XLVIII. Vera Animi magnitudo.
556 XLIX. Nemo Bonus serùus est.
557 L. Deo Damus Quae ipsius sunt.
557 LI. In Deitate Trinitas.
558 LII. Nostra Dignitas à Deo est.
558 LIII. Opera Dei Sunt extra tempus.
559 LIIII. Dei Voluntas.
560 LV. Deus Investigabilis.
561 LVI. Hominis Lapsus & restitutio.
562 LVII. Voluntas Recta.
562 LVIII. Homo Sine Deo esse non potest.
563 LIX. Odium Vitiorum non hominum.
564 LX. Sacrae Scripturae obscuritas.
565 LXI. Sudor Christi sanguineus.
565 LXII. Sacramentum pietatis.
566 LXIII. Deus In Factis omnibus laudandus.
567 LXIIII. Conversio Non differenda.
567 LXV. Timor Dei.
568 LXVI. Duplex Virginitas.
569 LXVII. Superflua Danda pauperibus.
569 LXVIII. Divitiae Verae quæ sint.
570 LXIX. Peccatores Non latent.
571 LXX. Verum Hominis gaudium.
572 LXXI. Vita Impiorum peccatum est.
573 LXXII. Sabbati Celebratio.
573 LXXIII. Vera Libertas.
574 LXXIIII. In Deo Gloriandum.
574 LXXXV. Adulatio.
575 LXXVI. Martyrium Et Baptismus.
576 LXXVII. Iustitia Hominis imperfecta.
577 LXXVIII. Spes De Malis habenda.
577 LXXIX. In Laetis Paranda remedia adversorum.
578 LXXX. Bonorum Aeternorum volens amissio.
579 LXXXI. A Deo Quid Sit petendum.
580 LXXXII. Mala Non Poscenda.
580 LXXXIII. Dei Iudicium.
581 LXXXIIII. Ira Vitanda.
582 LXXXV. Exploratio suiipsius.
583 LXXXVI. Rebus Fragilibus nimiùm non studendum.
583 LXXXVII. Christus Deus Verus & homo perfectus.
584 LXXXVIII. Vita Christianis sit pia & honesta.
585 LXXXIX. In Solo Deo Quies & tranquillitas.
585 XC. Perpetuum Certamen Pii secum ipsi habent.
586 XCI. Caducis Et Corporeis non adhaerendum.
587 XCII. Deus Immensus & infinitus.
588 XCIII. Vita Paucorum indiga.
588 XCIIII. Rebus Studendum coelestibus.
588 XCV. Deus Trinus & unus.
589 XCVI. In Deo Trinitas & unitas
589 XCVII.
590 XCVIII.
592 XCIX. Paulini Episcopi ad Deum Omnipetentem.
594 C. Paulinus Ausonio. studiis sacris prophana post habe[n]da.
598 Anthologae Sacrae Liber Quartus.
598 Hymnos sacros xxiiij.complectens.
598 I. Mane, quum expergiscimur.
599 II. Hora Sexta matutina, seu ad Primam.
600 III. Hora nona, seu ad Tertiam.
600 IIII. Hora duodecima, seu ad Sextam.
601 V. Hora tertia pomeridiana, seu ad Nonam.
601 VI. Hora sexta Vespertina, seu ad Completorium.
602 VII. Noctu, quando accenduntur lumina. Ex prudentio.
603 Hymni septem de tempore, in quibus per totam Hebdomadam singula opera creationis illius diei commemorantur.
603 I. Die Dominica, De opere I.diei.
604 II. Feria Secunda, de opere 2.diei.
605 III. Feria Tertia, de opere 3.diei.
606 IIII. Quarta Feria, de opere 4.diei.
606 V. Feria Quinta, de opere 5.diei.
607 VI. Feria Sexta, de opere 6.diei.
608 Hymnus Sabbato canendus, cuius meditatione moneamur de Sabbato creationis, redemptionis, legali & vitæ æternæ.
609 Hymni decem, de salutis nostrae mysteriis.
609 I. Ad sanctam Trinitatem.
610 II. Christi Nativitas.
611 III. Circuncisio.
612 IIII. Adoratio Magorum.
612 V. Transfiguratio.
613 VI. Ingressus In urbem.
614 VII. Passio.
615 VIII. Resurrectio.
615 IX. Ascensio.
616 X. Spiritus S. Missio.
617 Appendix, Ad Librum Quartum Anthologiae Sacrae, Hymnos XIII. continens à G. Fabricio scriptos.
617 I. Heroum Vita.
618 II. Patriarcharum fides.
620 III. Patrum Gloria.
621 IIII. Ducum Populi magnanimitas.
623 V. Iudicum Virtus.
624 VI. Regum Felicitas.
625 VII. Prophetæ Gubernatores.
627 VIII. Prophetæ Doctores.
629 IX. Prophetæ Martyres.
630 X. Pii Gentium Reges.
632 XI. Prophetæ Gentium Doctores.
633 XII. Apostoli Martyres.
636 XIII. Evangelistæ.
638 Ne sequentes pagellae vacarent ex libro sacrorum Carminum M. A. Flaminii quæ sequuntur subiungere visum est.
Index. Rerum Et Verborum, quae hac elegante ac per utili continentur Anthologia. Numerus pagellam continet.
Similitudines scitè & eleganter accommodatae. Numerus pagellam indicat.
Eintrag
Rückdeckel