Fernel, Jean: Io. Fernellii Ambiani Medici Et Philosophi Praeclarissimi Opera Medicinalia; Nempe Phisiologia, Pathologia, & Terapeutica, seu medendi ratio: quibus adiecimus [...]. Venetiis : Borgominerius, 1565
Inhalt
Vorderdeckel
Titelblatt
Ioan. Fernellii Ambiani In Medicinam Praefatio.
Index Omnium Capitum Contentorum In Libris Ioannis Fernellii.
Index Rerum Memorabilium Omnium Operum Ioannis Fernellii.
13 Ioan. Fernellii Ambiani Physiologiae Libri Septem.
13 De Partium corporis humani descriptione. Liber Primus.
13 Quod doctrinae atque demonstrationis ordine ars medica constituenda sit. Cap. I.
14 Quid hominis corpus a caeteris distat animantibus, quasque partes habet illis communes. Cap. II.
16 De Ossibus. Cap. 3.
21 De cartilaginibus, articulis, & vinculis. Cap. IIII.
23 De musculis & tendonibus. Cap. V.
29 Quis usus partium interiorum, quarum beneficio vivimus & nutrimur, quae illarum neceßitas. Cap. VI.
30 De partibus interioribus infero ventre conclusis. Cap. VII.
37 De partibus vitalibus. Cap. VIII.
42 De capite. Cap. IX.
47 De nervis. Cap. X.
49 De venis. Cap. XI.
55 De arteriis. Cap. XII.
57 De membranis & cute. Cap. XIII.
59 De carne mollibusq[ue] partibus. Cap. XIIII.
61 De adipe, medulla, pilis, & unguibus. Cap. XV.
62 Consectionis ratio. Cap. XVI.
68 Perforatio.
69 De Elementis Liber Secundus.
69 Praefatio.
69 Humani corporis in partes tum compositas, tum simplices dissolutio. Cap. I.
71 Quid pars corporis, & quot simplices ac similares, proprie dinumerentur. Cap. II.
73 Quid elementum, quae medicis in corpore partes elementa, & quae principa dici debeant. Cap. III.
74 Quibus rationibus terra, aqua, aer, & ignis, rerum omnium elementa dicantur. Cap. IIII.
75 Corpus hominis, ut caeterorum omnium, ex quatuor elementorum concretione necti & contineri. Cap. V.
76 Contra iuniores qui elementorum solas vires, non item substantias in nobis putant inesse. Cap. VI.
78 De elementorum permistione diligentior inquisitio. Cap. VII.
79 Utrum elementorum substantiae, an qualitates solae totis totae perfundantur. Cap. VIII.
81 De Temperamentis Liber Tertius.
81 Quid temperamentum, utq[ue] id perperam definierit Avicennas. Cap. Primo.
82 Contraria in idem confluere, & unde singulorum vires aestimentur. Cap. II.
84 Temperamentorum differentiae quot qualesq[ue] sint. Cap. III.
85 Quid iustitia, quid pondere temperatum, utrunque in rerum natura vere subsistere. Cap. IIII.
86 Hominis tactum, discernendi temperamentum legem eße & iudicem. Cap. V.
87 De singularum partium corporis humani temperatura. Cap. VI.
89 De universi hominis temperamento, neque vivens omne calidum esse. Cap. VII.
90 Ut tactus non simpliciter partium interiorum temperamenta discernat. Cap. VIII.
91 Multis ex causis ingenitum temperamentum mutari, quaque id ratione accidat. Cap. IX.
92 Quid aetas, quod aetatum differentiae utque illarum progressu cuiusque temperamentum vertatur. Cap. X.
94 Temperamentum nullum biliosum sanguineum, pitutiosum, aut melancholicum dici oporterc. Cap. XI.
96 De Spiritibus Et Innato Calido. Liber IIII.
96 Calorem quendam nobis cunctisq[ue] viventibus inesse, eumq[ue] divinum. Cap. Primo.
97 Spiritum quendam cunctis datum viventibus, qui vitae calore continet. Cap. II.
99 Corporum quae incenduntur exemplo, materiam tum caloris, tum spiritus in nobis cognosci. Cap. III.
101 Humidi primigenii quod tum caloris, tum spiritus subiectaest materia demonstratio. Cap. IIII.
102 De triplici similaris partis substantiae, & de caeteris humorum differentiis. Cap. V.
103 Quid innatum calidum, quae eius substantia. Cap. VI.
105 Quid natura medicis, & quae eius substantia. Cap. VII.
106 Ut innatum calidum aetatum inclinatione, status mutationem subcat. Cap. VIII.
108 Ut innatum calidum per anni tempora & per regiones mutetur, & multiplex illius appellatio. Cap. IX.
110 Nat tui tum caloris, tum spiritus differentiae: hosq[ue] partibus singulis insitos, aliunde influentibus gubernari. Cap. XII.
111 Naturalem spiritum fieri materiam vitalis atque animalis, utque spiritus & aliae substantiae partibus ingenitae alantur. Cap. XII.
113 De Animae Facultatibus, Liber V.
113 Quid anima. Cap. Primo.
114 Animae genera, partes & facultates quot & quae sint. Cap. II.
116 Quot primae partis animae sint facultates, quae naturales appellantur. Cap. III.
119 Quatuor facultatum subsidio altricem indigere. Cap. IIII.
120 Praeter eas quatuor, non aliam quandam esse naturalem appetendi facultatem, aliam internoscendi, aliam secernendi. Cap. V.
122 Aliis partibus alias facultates naturales esse valentiores, iisque propria quadam functionum instrumenta destinata esse & attributa. Cap. VI.
123 Externae sentiendi facultates. Cap. VII.
125 Interiores sentientis animae facultates. Cap. VIII.
127 De appetitu & movendi facultate. Cap. IX.
130 Quam unaquaque sentientis animae facultas sedem habeat, quod agendi instrumentum: neque omnes omni in esse animanti. Cap. X.
132 De intelligentiae facultatibus. Cap. XI.
134 De vitali facultate, quam Aristoteles eandum atque naturalem existimavit. Cap. XII.
136 Medicos Platonem sequutos, vitalem facultatem a reliquis diiungere. Cap. XIII.
137 Tres animae facultates sedibus atque locis discludi. Cap. XIIII.
139 Rationum quas adversarii proponunt confutatio. Cap. XV.
141 Quid vitalis facultas caeteris praestet & impertiat, in quibus insit, quo accedat ordine, quid vita. Cap. XVI.
143 De facultatum concentu & principatus ordine. Cap. XVII.
144 Simplicem esse animam quae his partibus continetur, hincque Aristotelicorum rationes dissolui. Cap. XVIII.
146 De moralibus facultatibus. Cap. XIX.
148 De Functionibus Et Humoribus. Liber Sextus.
148 Alimenti in ventriculo confectio. Cap. I.
151 Ute ventriculo per intestina & venas mesaraicas in iecur fiat alimenti distributio. Cap. II.
154 Sanguinis & humorum in iecore procreatio. Cap. III.
156 Omnes humores simul gigni, & ab uno eodemque calore. Cap. IIII.
158 Ut sanguis a iecore delapsus per venam cavam in omnes corporis partes diffundatur. Cap. V.
161 Quot concoctionem genera, quis cuiusque proprius sit humor, quod excrementum. Cap. VI.
163 De sanguine, utique is consistat in venis. Cap. VII.
165 Sanguinem in venis, non trium, sed quatuor humorum permistione contineri, quotq[ue] eius sint differentiae. Cap. VIII.
167 Pituitae & utriusque bilis differentiae. Cap. IX.
171 De animalibus functionibus. Cap. X.
174 Sensus interioris functiones. Cap. XI.
176 Ut fiant appetitio atque morales actiones. Cap. XII.
178 De progreßione tactione. Cap. XIII.
181 De mentis functionibus. Cap. XIIII.
184 Principes animae facultates non esse sedibus distinctas. Cap. XV.
185 Calorem nostrum perpetuo refrigeratione, pabulo, & expurgatione indigere, alioqui extingui ipsum & extabescere. Cap. XVI.
187 Pulsus & respirationis usus: utque inter se distent. Cap. XVII.
188 Qua ratione fiant respiratio atque pulsus. Cap. XVIII.
191 De Hominis Procreatione Atque De Semine, Lib. VII.
191 Praefatio.
191 Sexuum distinctio unde sit, & quid de semine sit ab Aristotele proditum. Cap. I.
193 Seminis materiam in solidis partibus progigni, utq[ue] ab illis testium vi secernatur. Cap. II.
195 De testiculis & eorum praestantia. Cap. III.
197 Quaenam est seminis compositio, quid testes ad eius confectionem conferant. Cap. IIII.
199 De seminis natura, praestantia, & viribus, idque omnium tum spirituum, tum facultatum causam esse. Cap. V.
201 De foeminarum semine. Cap. VI.
204 De menstruo sanguine. Cap. VII.
205 De seminis conceptione, & prima homini constitutione. Cap. VIII.
207 Prima animalis conformatio. Cap. IX.
209 Ut de partium corporis principatu, ita & de conformationis ordine magna quidem contentione certatur. Cap. X.
211 De foetus perfectione & complemento. Cap. XI.
214 Quibus ex causis fit, nt nati parentibus similes dißimilesve sint. Cap. XII.
216 Unde & quonam ordine animae facultates conceptui tanquam genitae accedant: nee esse praeterea dubitandum an semen pars fiat conceptus. Cap. XIII.
219 Io. Fernelii Ambiani, Pathologiae Liber Septem.
219 De Morbis Eorumque Causis; Liber Primus.
219 Morbi defintio, quid affectus, quid affectio. Cap. I.
220 Quid contra naturam, quid praeter naturam. Cap. II.
221 Morbum omnen in corporis partisve substantia consistere. Cap. III.
222 De affectu per consensum. Cap. IIII.
223 Tum sanitatis, tum morbi amplam esse latitudinem, & inter haec neutram constitutionem intervenire. Cap. V.
224 Prima summaque morbi genera. Cap. VI.
224 Similaris morbi differentiae. Cap. VII.
225 Instrumentarii morbi differentiae. Cap. VIII.
227 De morbo communi, qui est continui solutio. Cap. IX.
228 De compositis & implicitis morbis. Cap. X.
230 De Morborum Causis. Causarum genera & differentiae. Cap. XI.
233 Evidentium causarum genera. Cap. XII.
233 Qua ratione ambiens aer corpora mutet, & causas interiores morbosq[ue] excitet. Cap. XIII.
235 Qua ratione quotque modis esculenta & potulenta nos afficiant. Cap. XIIII.
238 Quae excernuntur ac subsistunt morborum causas fieri. Cap. XV.
239 Motus & quies immoderatior, morborum est causa. Cap. XVI.
240 Somnum & vigiliam plerunque morborum causas esse. Cap. XVII.
241 Animi perturbationes morborum causas fieri. Cap. XVIII.
242 Da causis evidentibus non necessariis. Cap. XIX.
243 Interiores morborum causae: quot qualesque sint: utque ab evidentibus defluant. Cap. XX.
245 Quae sit uniuscuiusque morbi causa. Cap. XXI.
246 Implicitorum compositorumq[ue] morborum causae. Cap. XXII.
248 De Symptomatis Atque Signis Lib. Secundus.
248 Quid symptoma, & qua id ratione a morbo & a causa distet. Cap. I.
249 Tria symptomatum summa genera. Cap. II.
250 Symptomatum quaetum in affectu simplici consistunt, tum in excrementis differentiae. Cap. III.
251 Laesarum functionum causae. Cap. IIII.
252 Simplicium symptomatum interiores causae. Cap. V.
253 Dolorem symptoma tactus esse, & quaeillius causae. Cap. VI.
253 De Signis, Quotque Sint Illorum differentiae. Cap. VII.
254 Signorum in salubrium quae morbos eorumq[ue] causas indicant summa genera. Cap. VIIII.
256 Qua ratione sit affecta sedes es signis investiganda. Cap. IX.
258 Qua ratione morbus eiusque continens causa pervestigetur. Cap. X.
259 Signa universalia causae antecedentis, & quis humor dominetur in corpore. Cap. XI.
261 Quae signa sint & causae. Cap. XII.
262 Signa plenitudinis. Cap. XIII.
263 Signa bonis sanguinis, & signa verae plethorae. Cap. XIIII.
264 Signabilis flavae exuperantis. Cap. XV.
265 Melancholiae dominantis indicia. Cap. XVI.
266 Signa pituitae dominatis. Cap. XVII.
266 Signa aquosi humoris abundantis. Cap. XVIII.
267 Signa flatus. Cap. XIX.
268 De Signis Et Urinis, Lib. Tertius.
268 Quid pulsus, quotque eius differentiae. Cap. I.
270 Qua ratione observandi internoscendique sint. Cap. II.
270 Generales pulsuum causae. Cap. III.
271 Quam varii sint pulsus naturales, & quibus ex causis per sanitatem & citra morbum immutentur. Cap. IIII.
272 Quae sunt pulsuum praeter naturam causae. Cap. V.
274 Morborum ex pulsu cognitio. Cap. VI.
275 Virium observatio ex pulsu. Cap. VII.
277 De Urinis. Quid urina, utque humorum partiumque affectus demonstret. Cap. VIII.
278 Quae observanda antequam certa de urinis sententia ferantur. Cap. IX.
279 Quae urina sit optima, utque sexu, temperamento & aetate mutetur. Cap. X.
280 Urinae copia & paucitas quid indicet. Cap. XI.
281 Odor urine quid denunciet. Cap. XII.
281 Quid significent singuli urine colores. Cap. XIII.
282 Quid urinae substantia in morbis ostendat. Cap. XIIII
283 Urina perspicua & turbulenta quid signet. Cap. XV.
284 De his quae urinae permiscentur. Cap. XVI.
287 De hypostati & urinae contentis. Cap. XVII.
289 Exercitatio iudicandi ex urinis. Cap. XVIII.
292 De Febribus. Liber Quartus.
292 Praefatio.
292 Quid febris, quae illius essentia, quae signa. Cap. I.
293 Febrium differentiae. Cap. II.
294 De ephemera febre. Cap. III.
295 De synocho febre. Cap. IIII.
297 De synocho putrida. Cap. V.
298 Qua ratione in onis maioribus putrescant humores, ex quibus febris accenditur continua. Cap. VI.
300 De febre continua quae conclusa nuncupatur, deq[ue] eius differentiis. Cap. VII.
302 De febre symptomatica. Cap. VIII.
303 Intermittentium febrium continentem proximamq[ue] causam non esse in habitu corporis. Cap. IX.
305 Quae sit intermittentium febrium materia & quae illi sedes in corpore. Cap. X.
307 Quae circuituum causa sit, & quid eorum ordinem formamque mutet. Cap. XI.
308 De quotidiana febre. Cap. XII.
310 Tertianae febris causae, signa. Cap. XIII.
310 Qartanae intermitentis causae signa. Cap. XIIII.
312 De compositis febribus. Cap. XV.
313 Hecticae febris gradus, causae, signa. Cap. XVI.
315 De maligna pestilenteque febre, quae totius substantiae morbus est. Cap. XVII.
316 De carbunculo buboneq[ue] pestilenti. Cap. XVIII.
317 De Febrium symptomatis. Cap. XIX.
321 De Partium Morbis Et Symptomatis, Liber V.
321 Praefatio.
322 De capitis dolore eiusq[ue] causis. Cap. I.
322 Principis facultatis symptomata. Cap. II.
326 Motus sensusque symptomata. Cap. III.
330 Excrementorum cerebri symptomata. Cap. IIII.
332 Oculorum morbi, symptomata, horumq[ue] causae. Cap. V.
335 Aurium morbi & symptomata, horumque causae & signa. Cap. VI.
337 Narium morbi, symptomata, causae & signa. Cap. VII.
338 Faciei orisque vitia, & horum causae. Cap. VIII.
340 Linguae fauciumque morbis, symptomata & causae. Cap. IX.
341 Pulmonum morbi, symptomata, causae signa. Cap. X.
346 Thoracis morbi & symptomata. Cap. XI.
349 Cordis affectus. Cap. XII.
351 De Partium Quae Sub Diaphragmate Sunt Morbis, Liber Sextus.
351 Oesophagi & oris ventriculi affectus, causae & signa. Cap. I.
351 Ventriculi morbi, causae & signa. Cap. II.
352 Ventriculi symptomata, horumque causae. Cap. III.
356 Iecoris morbi, causae, & signa. Cap. IIII.
359 Qui morbi in cysti fellis. Cap. V.
360 Lienis morbi, causae & signa. Cap. VI.
362 Mesenterii & eius quod pancreas appellatur morbi, cause & signa. Cap. VII.
363 Iecoris lienisq[ue] symptomata, & horum causae. Cap. VIII.
367 Intestinorum morbi causae & signa. Cap. IX.
369 Intestinorum symptomata, horum causae & signa. Cap. X.
374 Ani affectus atque symptomata. Cap. XI.
375 Renum morbi, causae atque signa. Cap. XII.
377 Vesicae morbi, causae signa atque symptomata. Cap. XIII.
382 Scrotii morbi, causae, & signa. Cap. XIIII.
383 Uteri affectus, causae & signa. Cap. XV.
385 Uteri symptomata, horumque causae. Cap. XVI.
389 Sterilitatis causae. Praegnantium signa, symptomata, horumq[ue] causae. Cap. XVII.
393 Arthritidis differentiae, signa & causae. Cap. XVIII.
395 De elephantia. Cap. XIX.
397 De lue venerae. Cap. XX.
399 De Externis Corporis Affectibus. Liber Septimus.
399 Praefatio.
399 Tumorum praeter naturam differentiae. Cap. I.
400 Tumores, tubercula, et pustulae sanguine. Cap. II.
401 Tumores, tubercula, atque pustulae expituita. Cap. II.
404 Externi affectus et pustulae abile. Cap. IIII.
406 De pustulis. Cap. V.
407 Maculae. Cap. VI.
408 De gangraena et abscessu. Cap. VII.
499 De vulnere. Cap. VIII.
411 De ulceribus. Cap. IX.
413 De ossibus fractis, luxatis, aut aliter vitiatis. Cap. X.
417 Ioan. Fernelii Ambiani Therapeutice Seu Medendi Ratio.
417 Methodus medendi. Lib. I.
417 Praefatio.
418 Medici officium & quae artis praestantia. Cap. I.
419 De remedii inventione. Cap. II.
420 Simplicis affectus, simplex curatio. Cap. III.
421 De methodica & legitima curatione. Cap. IIII.
423 Quum multi morbi insunt, quaenam curandi methodus. Cap. V.
424 De curatione extraordinaria legitimae opposita. Cap. VI.
425 Ut remedii quantitas definienda fit. Cap. VII.
428 Partium indicationes quibus limitatius definitur remedii quantitas. Cap. VIII.
429 Utendi ratio. Cap. IX.
430 Medicamenta qua forma, quo tempore conveniant. Cap. X.
433 De Venae Sectione. Liber Secundus.
433 Quid evacutio, quotque sint humorum vitia. Cap. I.
435 Evacutionum genera & differentiae. Cap. II.
436 Quid & unde vena secta vacuet. Cap. III.
437 Quae humorum vitia phlebotomia vacuet e venis. Cap. IIII.
439 Revulsio atque derivatio ut per venae sectionem. Cap. V.
440 Singulorum morbum, quibus vel praesentibus vel futuris secta vena succurrit, enumeratio. Cap. VI.
442 Quae vena in quovis effectu secanda. Cap. VII.
444 Quid spontanea sanguinis eruptio conferat in morbis. Cap. VIII.
445 Quibus signis morbi magnitudo & virum robur comprehendantur, pro quorum indicatione mittere aut non mittere sanguinem oporteat. Cap. IX.
448 Ut vacuandi quantitas ex morbi magnitudine & virium robore aestimari debeat. Cap. X.
450 Praesentium praeteritorumque observationes, ex quibus certior vacuandi quantitas indicatur. Cap. XI.
453 Futurorum observatio aut verius provisio praesiniendae quantitati necessaria. Cap. XII.
455 Quo morbi tempore, qua die, quaque hora sanguis emittendus. Cap. XIII.
457 Quae ante venae sectionem praeparatio afferenda. Cap. XIIII.
459 Quid ipso sectionis tempore faciendum. Cap. XV.
461 Ut a venae sectione regendus sit ager. Cap. XVI.
463 Emißi sanguinis observatio. Cap. XVII.
464 De arteriarum sectione. Cap. XVIII.
465 De particularis sanguinis vacuatione. Cap. XIX.
466 Universalis quae per habitum fit corporis evacuatio. Cap. XX.
469 De Purgandi Ratione, Liber Tertius.
469 Quid purgatio, quotque eius differentiae. Cap. I.
469 De clystere. Cap. II.
470 De vemitione. Cap. III.
472 De purgantium medicamentorum viribus ac primum ut unum quodque familiarem humorem totius substantiae similitudine deducatur. Cap. IIII.
474 Purgans medicamentum nonnunquam alium quam proprium & sibi familiarem humorem extrahere e corpore. Cap. V.
475 Purgantis medicamenti facultatem a nostro calore excitari, substantiam vero ad expurgandum humorem corpus non permeare. Cap. VI.
476 Per quos ductus meidcamentum humorem detrahat. Cap. VIII.
477 Quibus humorum vitius, & quibus morbis adhibenda purgatio. Cap. VIII.
479 Per quas vias instituenda sit purgatio, quo medicamenti genere, et quam valido. Cap. IX.
480 Ut medicamentis quantitas difinienda sit. Cap. X.
481 Quantum & quousque vacuandum, uvinerse an partite. Cap. XI.
483 Quo morbi tempore, qno die, quaque purgandum. Cap. XII.
486 Quae praeparatio purgationi praemittenda. Cap. XIII.
487 An ieiunio & qua forma, & quibus observationibus dandum medicamentum. Cap. XIIII.
489 Utilisne & perfecta fuerit purgatio, an contra. Cap. XV.
490 De purgatione particulari. Cap. XVI.
491 Mundi Elementa Solam Materiam Genitis Quibusque Rebus
491 [Liber Primus]
491 Impertiri. Cap. I.
496 Rei naturalis formam substantiam esse, non accidens. Cap. II.
500 Naturalis cuiusque Corporis simplicem esse formae substantiam, neque hanc esse ex subiecti forniis ortam, contra Alexandrum. Cap. III.
509 Partium quae in composito sunt singularum formas, esse veluti quasdam preparationes inducendae totius formae, & eas esse multiplices. Gap. IIII.
518 Rei naturalis potentiam non posse suopte impetu ad formam progredi, sed haud secus atque actum de habitu, formam elici de potentia. materiae. Cap. V.
523 Gignendae forme, ne minimu[m] quidem ante in materia fuisse, neque potentiam quic quam esse formae, neque ad substantiam genus referri. Cap. VI.
538 Non posuisse geniti formam a parentibus fluere. Qualis & unde sit vere formarum orgio. Cap. VII.
546 Rerum omnium formas, primasque substantias de coelo duci, ex Aristotele. Cap. VIII.
550 Aristoteles supra naturam philosophatus statuit formarum divinam originem: Deum maximum coelos astraque condidisse, hisque gignendarum rerum vires indidisse: quae etiam Platonica sunt sacris literis consentanea. Cap. IX.
556 Res omnes caducas & mortales divinitus olim conditas fuisse : eas nunc coelesti virtute & gigni & gubernari, quae eadem plane est divina. Cap. X.
562 De scriptibus quorum Gubernaculis mundum administrari tradunt. Cap. XI.
569 Ioannis Fernelii Ambiani De Abditis Rerum Causis, Liber Secundus.
569 Praefatio.
570 Rei cuiusque genitae, alias a materia, alias a Qualitatum temperamento, alias a Forma vires in esse. Cap. I.
574 Vires eas quas forma profert, uti & ipsam formam, plane divinas esse atq[ue] dici, ut quarum nulla sit certa manifestaque ratio. Cap. II.
576 Corporis humani & cuiuscunque animantis divinam esse fabricam. Cap. III.
581 Animam nostram non ab elementis ortam, Galeni decreto. Cap. IIII.
584 Quid animae facultas, Galeno. Cap. V.
588 Trium partium animae divinam esse substantiam, ex Galeni sententia. Cap. VI.
591 Humani corporis, ut omnium viventium spiritus esse divinos, ingenitumque illis calorem divinum. Cap. VII.
596 Plurimas functiones & opera in nobis occultis ex causis. esse. Cap. VIII.
601 Parti similari non unicum sed tria morborum genera insidere, & qui sine materiae morbi. Cap. IX.
606 De morbis totius substantiae, & quanti ii sint in arte momenti. Cap. X.
611 Occultoruum morborum differentiae. Cap. XI.
615 De pestilentibus morbis, quodillorum occulta sit causa. Cap. XII.
623 Epidemiis morbis occultum quiddam inesse. Cap. XIII.
628 De contagiosis morbis. Cap. XIIII.
633 De venenatis morbis. Cap. XV.
637 Eo morbos, & remedia Quaedam trans naturam esse. Cap. XVI.
643 Occultas quasdam esse formae seu totius substantiae proprietates, & quot sint illarum differentiae. Cap. XVII.
649 Unde nata totius substantiae proprietas, utq[ue] a substantia distet, & ubi sita sit. Cap. XVIII.
655 Occultis morbis tacita medicamentorum proprietate succurrendum, non Empiricorum ritu sed arte & methodo. Cap. XIX.
Rückdeckel